Σουρουπώνοντας και αφού έχουν ταχτοποιηθεί οι εκκρεμότητες ξεκινάει το πραγματικό weekend. Βόλτα για καφέ με φίλους. Η διαδρομή αν και αστική δεν περιοριζόταν στα πλαίσια της «γειτονιάς», καθώς συμπεριελάμβανε και πέρασμα από Εθνική Οδό. Μόνο το θρόισμα του αέρα πάνω από τα 100 χλμ./ώρα γίνεται αντιληπτό και η ανάρτηση όταν περνά από έντονη ανωμαλία. Παρά τη σφιχτούτσικη ρύθμιση της ανάρτησης, η συνολική ποιότητα κύλισης είναι αξιοπρόσεκτη και με κανονική οδήγηση θα εκτιμήσεις το μαλακό και ακριβές τιμόνι, θα ευχαριστηθείς τη συνεχή αίσθηση επιτάχυνσης και θα βγάλεις το καπέλο στην ουδετερότητα της συμπεριφοράς, τη συγκρατημένη κλίση και τον έντεχνο τρόπο, που το βάρος είναι χαμηλά τοποθετημένο στο πάτωμα, κρατώντας χαμηλά το κέντρο του και χαρίζοντας σταθερότητα στο δρόμο.

Βέβαια, οι επιδόσεις του LEAF και ειδικά αυτή η αδιάλειπτη αίσθηση επιτάχυνσης μέχρι σχεδόν και την τελική ταχύτητα δε θα πρέπει να παρασύρουν. Αφενός για λόγους οικονομίας στην μπαταρία και αφετέρου γιατί πας κόντρα στη φιλοσοφία οδήγησης του LEAF, που είναι αντίθετη στις απότομες επιταχύνσεις/επιβραδύνσεις.

Προσθέστε αλλά 60 χλμ. στο οδόμετρο και μείον 110 χλμ. αυτονομίας, καθώς παρασυρθήκαμε λίγο με το γκάζι. Πάλι καλά που το e-pedal έκανε καλή δουλειά.  

Βουνό και θάλασσα
Η Κυριακή περιλάμβανε μια μίνι απόδραση στην παραλία. 4 άτομα με πολλά πράγματα μαζί μας (ομπρέλες, καρεκλάκια, ψυγεία-cooler και διάφορες τσάντες). Καμία ανησυχία βέβαια για το πώς θα χωρέσουμε. Το LEAF είναι οικογενειακό μοντέλο, έτσι τα 435 λτ. του χώρου αποσκευών δεν καλύφθηκαν ούτε κατά το ήμισυ. Όσο για τους δύο πίσω επιβάτες είχαν άπλετο χώρο για το πόδια και επαρκή για το κεφάλι τους. Αν υπήρχε και τρίτος πάντως παρά το γεγονός πως από πλευράς διαστάσεων θα χωρούσε άνετα, το τούνελ πατώματος, θα τον δυσκόλευε λίγο.

Η διαδρομή μας ξεκίνησε με 160 χλμ. αυτονομίας, με αρκετή ζέστη (Α/C δηλαδή), μπόλικο βάρος και ένα βουνό μπροστά μας να ανεβοκατεβούμε δις. Ο γρήγορος αρχικός ρυθμός δεν του ταίριαζε ιδιαίτερα. Το τιμόνι δεν ικανοποιεί με την πληροφόρηση που προσφέρει, το πεντάλ του φρένου έχει παράξενη αίσθηση, ενώ η αδράνεια γίνεται εμφανής τόσο στις αλλαγές πορείας, όσο και στο κράτημα με το ESP να τηρεί την τάξη βέβαια. ¶σε που μετά από 20 χλμ. η αυτονομία έφτασε στα 75 χλμ.. Κανένας λόγος ανησυχίας πάντως, γνωρίζοντας εκ προοιμίου ότι κατηφορίζοντας το βουνό η ανάκτηση θα επαναφέρει την τάξη. Όπερ και εγένετο, αφού μετά από καμιά 20αριά χλμ. η οθόνη έγραφε αυτονομία 110 χλμ.. Αντίστροφη διαδρομή για την επιστροφή με το LEAF να ξαναμπαίνει στην πρίζα μετά από δύο μέρες και την αυτονομία να έχει ακόμα καμιά 50αριά χιλιόμετρα.