Η νέα αρχιτεκτονική της πλατφόρμας επέτρεψε όπως προαναφέραμε την τοποθέτηση του μοτέρ στον πίσω άξονα, περνώντας την κίνηση στον δρόμο μέσω των πίσω τροχών. Ναι, φαίνεται παράταιρο να ακούς για VW με πίσω κίνηση, ωστόσο αυτή η αλλαγή έχει διαμορφώσει ένα πολύ ενδιαφέρον οδηγικό προφίλ. Σε συνάρτηση με την τοποθέτηση του μπλοκ της μπαταρίας στο πάτωμα, φέρνοντας το κέντρο βάρους πιο χαμηλά, το αυτοκίνητο είναι απόλυτα ομοιογενές και περνά ακόμα και από τις στριφτερές διαδρομές απολαυστικά και κρύβοντας το αυξημένο βάρος. Η υποστροφή λόγω της αδράνειας έχει εξαλειφθεί και αν το πιέσεις πέρα του ορίου θα λάβεις ως αντίδραση μια ευχάριστη υπερστροφική προδιάθεση, όσο βέβαια στο επιτρέψουν τα ηλεκτρονικά. Τα φρένα αν και με ταμπούρα στους πίσω τροχούς κατέγραψαν από τις καλύτερες επιδόσεις που έχουμε δει σε αμιγώς ηλεκτρικά μοντέλα, παρόλο που σαν αίσθηση δεν ικανοποιούν πλήρως.

Βέβαια μην ξεχνάμε πως το ID.3 είναι ένα καθημερινό οικογενειακό μοντέλο, οπότε ας εστιάσουμε σε αυτό. Στην καθημερινότητα θα εκτιμήσεις την ευελιξία του (10,2 μ. κύκλος στροφής, όσο ενός μικρού μοντέλου) και την καλή περιφερειακή ορατότητα που προσφέρουν τα μεγάλα πλαϊνά τζάμια (το πίσω είναι μικρό). Παράλληλα ικανοποιημένοι μείναμε και από την άνεση της ανάρτησης, με πολλαπλούς συνδέσμους πίσω, η οποία θα περάσει τις ανωμαλίες χωρίς να θορυβεί ή να φέρνει κραδασμούς στην καμπίνα και η οποία, παρά το έξτρα βάρος, δεν χρειάστηκε να καταφύγει σε πολύ σκληρή ρύθμιση. Σε ανοιχτό δρόμο είναι απόλυτα ευθύβολο και χωρίς αεροδυναμικούς θορύβους, άλλωστε έχει και εξαιρετικό συντελεστή οπισθέλκουσας 0,25 cd, ωστόσο οι μεγάλοι τροχοί (20 ίντσες) του μοντέλου της δοκιμής και τα σκληρά ελαστικά εξοικονόμησης ενέργειας δεν καταφέρνουν να πετύχουν την υψηλή ποιότητα κύλισης που έχουμε δει στο Golf.