Στο δρόμο: «Τρένο» το DS 7 Crossback, ευχάριστο το Kuga, κάπου ανάμεσα το XC 40
114.208 Επισκέψεις στο άρθρο - Ημερομηνία δημοσίευσης: 20/11/2020
Από την πρώτη στιγμή, το DS 7 Crossback E-Tense καθιστά εμφανές πως επιδιώκει την άνεση. Είναι ευέλικτο στην πόλη και ταξιδεύει βελούδινα από κάθε άποψη: Kύλιση, αεροδυναμική και μηχανικά μέρη. Μερίδιο του επαίνου πρέπει να πάει όμως και στο μεταξένιο αυτόματο κιβώτιο το οποίο δεν ευνοεί την εμφάνιση βουητών κλπ. Με το εξηλεκτρισμένο DS 7 Crossback μπορείς να κινηθείς ήπια ή και πραγματικά πολύ γρήγορα αν το ζητήσεις. Βέβαια το γρήγορα δε συνεπάγεται και σπορτίφ χαρακτήρα. Η ανάρτηση η οποία «σκανάρει» το δρόμο εμπρός και ρυθμίζει κατάλληλα κάθε αμορτισέρ ξεχωριστά, αλλά όσο κι αν σφίγγουν τα χαρακτηριστικά στο Sport mode (μαζί και για το τιμόνι) είναι εμφανές ότι το E-Tense δεν έχει σκοπό να κυνηγήσει το απόλυτο πέρασμα σε μια ορεινή διαδρομή. Σε μια τέτοια συνθήκη πάντως θα βρει τον τρόπο να σε γοητεύσει, κυρίως με την αποτελεσματικότητά του, την ψυχραιμία του σε όλες τις συνθήκες και φυσικά με τα απίστευτα πολλά χιλιόμετρα ταχύτητας που μπορεί να μαζέψει από στροφή σε στροφή. Σε πιεσμένο ρυθμό το βάρος δεν κρύβεται, ωστόσο οι αντιδράσεις είναι ώριμες και ήρεμες χάρη και στον πίσω άξονα πολλαπλών συνδέσμων. Συνοψίζονται σε μια ήπια υποστροφή με το ESP να επεμβαίνει πολύ διακριτικά όταν χρειάζεται ενώ, ένα στρογγυλό 37άρι σε μέτρα ακινητοποίησης από τα 100 χλμ./ώρα έρχεται να δείξει ότι όλα δουλεύουν ρολόι. Υπάρχει και τετρακίνηση, όπως είπαμε. Στο δρόμο φαίνεται ότι αυτή δουλεύει, με κορυφαία ελκτική πρόσφυση, αλλά και γερό κράτημα. Τώρα, να πάει κάποιος με το DS 7 Crossback E-Tense στο χώμα; Εντάξει, δεν δείχνει να ταιριάζει στο λουσάτο χαρακτήρα του, αλλά αν χρειαστεί θα τα καταφέρει μια χαρά. Για χιόνι όμως και βροχή, η 4κινητη πρόσφυση είναι κάτι εξαιρετικό.
Συγκριτικά, η οδηγική εικόνα του Ford Kuga δείχνει να έχει περισσότερο «χρώμα». Το αυξημένο βάρος όχι μόνο δεν έχει αντίκτυπο στη συμπεριφορά του Kuga PHEV σε σύγκριση με τις συμβατικές εκδόσεις που δοκιμάσαμε, αλλά το χαμηλό κέντρο βάρους, το σφιχτό τιμόνι και η ST-Line ρύθμιση της ανάρτησης σε προδιαθέτουν να εκμεταλλευτείς τις ζωντανές του επιδόσεις. Με την βοήθεια και του ηλεκτρονικού του οπλοστασίου, θα στρίψει ουδέτερα με μικρή κλίση και σπορτίφ προδιάθεση, όπως αυτή ορίζεται από το «επικοινωνιακό» τιμόνι του (ειδικά στη λειτουργία Sport) και την πίσω ανάρτηση πολλαπλών συνδέσμων που το ευνοεί, τόσο στον τρόπο που μεταφέρει τον όγκο του και όσο και στο πως απορροφούνται οι πιέσεις. Σίγουρα η αδράνεια και μαζί της η τάση για υποστροφή είναι στοιχεία που γίνονται αισθητά σε οριακές καταστάσεις, αλλά τελικά το Kuga PHEV στρίβει γρήγορα και με απόλυτη ασφάλεια, χάρη και στα εξαιρετικά σε απόδοση και αίσθηση, φρένα. Ένα ακόμη αξιοζήλευτο στοιχείο είναι η υψηλή ποιότητα κύλισης και το χαμηλό επίπεδο θορύβου στην καμπίνα. Μάλιστα με αποκλειστική ηλεκτρική κίνηση, ο θόρυβος στα 130 χλμ./ώρα είναι μικρότερος και από της Mercedes S-Class, ωστόσο το βουητό από το κιβώτιο στην πλήρη επιτάχυνση δεν καλύπτεται ιδανικά . Σχετικά με την εκτός δρόμου κίνηση τώρα, η απόσταση από το έδαφος έχει μειωθεί στα 160 χλστ.. Ωστόσο ακόμα και σε δοκιμασίες που δεν ταιριάζουν τόσο με το χαρακτήρα του, όχι μόνο δε «βρίσκει», αλλά χάρη στο ειδικό πρόγραμμα δεν «κολλάει» και δεν δυσκολεύεται ιδιαίτερα να τα βάλει πέρα με την άμμο, το σαθρό χώμα και τα νεροφαγώματα.
Η τοποθέτηση της μπαταρίας στο κέντρο του πατώματος δεν επέφερε κάποια αλλαγή στις εσωτερικές διαστάσεις για τους επιβάτες ή τις αποσκευές του XC 40 T5 Recharge, ωστόσο το έξτρα βάρος γίνεται αντιληπτό από τον τρόπο που αισθάνεσαι τις ανωμαλίες του δρόμου. Η ανάρτηση μοιάζει ένα «τσικ» πιο σφιχτή, με αποτέλεσμα το XC 40 να είναι κάπως νευρικό σε λακκούβες και κακοτεχνίες. Όχι πως δεν παίρνει υψηλό βαθμό στον τομέα της άνεσης, απλά όχι τόσο καλό όσο οι συμβατικές εκδόσεις. Εξίσου αποτελεσματικό είναι βέβαια στο στιβαρό τρόπο που πατάει στο δρόμο και στην κορυφαία ποιότητα κύλισης χάρη και στον πίσω άξονα πολλαπλών συνδέσμων. Σε πιο πιεστικές καταστάσεις οι αντιδράσεις του αμαξώματος είναι κυρίως υποστροφικές, αλλά προβλέψιμες και προοδευτικές, ωστόσο το σπορτίφ στοιχείο δεν είναι πεδίο δράσης του. Επιπλέον, το ελαφρύ τιμόνι του και τα 211 χλστ. απόστασης από το έδαφος, με ότι συνεπάγεται για το κέντρο βάρους του, δεν είναι σύμμαχοι του δυναμισμού. Γενικότερα θα λέγαμε πως το XC 40 σου δίνει μια αίσθησης σιγουριάς και ασφάλειας στο δρόμο, η οποία όμως αμβλύνεται από την μέτρια αίσθηση και την ανάλογη αποτελεσματικότητα των φρένων παρά τις θεωρητικά εντυπωσιακές τους προδιαγραφές. Εκτός δρόμου το μεγάλο πλεονέκτημα είναι φυσικά η απόσταση από το έδαφος, που εξασφαλίζει την άνετη αντιμετώπιση ενός δύσκολου ανάγλυφου.
Προσωπικά πέχω σοβαρότατες αμφιβολίες ποιό είναι το νόημα να πάρει κάποιος τέτοιο όχημα σε σχέση με τις συμβατικές εκδόσεις - κανένα έστω θεωρητικό πλεονέκλτημα δεν αντισταθμίζει τη σημαντική διαφοράσ κόστους. Προφανώς απευθύνεται μόνο σε εταιρικούς πελάτες που το παίρνον για 5 χρόνια και τους βολεύει ο μηδενικός εταιρικός φόρος. Στην περίπτωση αυτή το πλεονέκτημα των 8 ετών εγγύησης της Ford χάνεται και μπαίνει στο παιχνίδι και το DS (δεν νομίζω οτι κάποιος συνετός θα αγοράσει DS με τέτοια περίπλοκα συστήματα για δικό του, θα ξημεροβραδυάζεται στα συνεργεία...). H Volvo έχει μεν το όνομα αλλά αντικειμενικά στη σύγκριση έχει θέμα και απο αξιοπιστία, ε, δεν είναι και πρώτο πράμα...
Η ηλεκτρικη αυτονομία τους με αριθμούς; Για την "καθημερινότητα" διαβασα, δηλαδή 45-50 χλμ;